KENDİ ELLERİMİZLE KENDİ MEZARIMIZI KAZDIK!

Tabiatı telaşlandırdık. Yağmuru, rüzgârı, sıcağı, soğuğu öne almaktayız. Geceyi gündüz, gündüzü gece bellemekteyiz. Hayata hormonlu gözle bakmakta, kazanma adına her türlü yollara başvurmaktayız. Zamanından önce horozlar ötmeye başladı, çiçekler zamansız açmaya başladılar. Sofralarımız bereketten uzaklaştı, evlerimiz huzura yabancılaştı. Kadın-erkek rollerimiz birbirine karıştı. Melez şahsiyetler, kimlikler edindik kendimize. Allah'ın kanunlarını hiçe sayarken, kendi kanunlarımızı "din" haline dönüştürdük. Tüketim adına yemediğimiz, içmediğimiz, tatmadığımız bir şey kalmadı. Reklam, imaj adına ruhlarımızı başkalaştırdık. Cennet'e bırakacağımız bazı hayalleri, şimdiden hayatımıza taşımaya kalktık.

Zenginleşen, dünyevileşen insan, daha da zalim kesildi. Sömürdükçe, sömürdü. Herkese yetecek olan dünya nimetlerinin üstüne çöreklendi. Nefes alamaz hale geldik. Doğaya, hayatın kendisine gitgide yabancılaştık. Medeniyet ve modernleşme, büyüme adına, tüm şehirlerimiz beton mezarlara dönmüş durumdadır. Meğer ki, kendi ellerimiz ile mezarlarımızı hazırlamışız.

Nurettin Aladag