Gün Gelir

Gün gelir içine bir ateş düşer Kahrolası gençliğin aklından geçer Gün gelir gecelerin yalnızlıkla ağlaşır Umudunun ortasına isyan bulaşır

Gün gelir gecelerin sabaha döner Yıldızlar kaybolur ışıklar söner Gün gelir sevdaların keder taşırlar sana Sesine kulak vermek yürek acıtır

Gün gelir aynalar seni göstermez Kaybedersin kendini çığlıklar yetmez Gün gelir eski dostlar bir bir çıkar karşına Suratına kazılan bu kavga bitmez

Gün gelir seninde gözlerin söner Buz kesse de bedenin donmak istemez Gün gelir canlanırsın eski hatıralarla İsminin yiğitliği toprağı delmez…